บทที่ 168

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเนี่ยเหยียนเซินในสภาพนี้ เหยียนซีก็โกรธไม่ลง และก็ไม่คิดจะปะทะคารมกับเขาด้วย

เธอดึงมือตัวเองออกพลางนั่งลงข้างๆ เขา “ว่ามาสิ”

เนี่ยเหยียนเซินเม้มริมฝีปากบางแน่น

ในดวงตาสีหมึกคู่นั้นมีเพียงเหยียนซีคนเดียว เขากำลังไตร่ตรองว่าจะพูดอย่างไรเพื่อไม่ให้เหยียนซีรู้สึกไม่ชอบใจนัก

“ไหนว่าม...